Pogranicza
Wodór czêsto jest nazywany paliwem przysz³o¶ci. Pomimo ogromnych ilo¶ci tego pierwiastka we wszech¶wiecie jego produkcja nie jest tak ³atwa jak mog³oby siê wydawaæ. Aby wodór móg³ byæ wykorzystany jako paliwo musi przej¶æ trudny i ma³o bezpieczny proces wytwarzania. Z pomoc± zjawi³y siê m±dre g³owy z SolarLab i pokazali, ¿e ca³± sprawê mo¿na znacznie u³atwiæ.
Fotografie przedstawiaj± koncepcje wodnej elektrowni produkuj±cej nie energiê elektryczn±, ale wodór. Projekt ma na uwadze wykorzystanie wody morskiej, ogniw paliwowych i instalacji fotowoltaicznych do produkcji po¿±danego pierwiastka, który nastêpnie bêdzie bezpiecznie pompowany do zbiorników na dnie morskim.
Ch³odzone wod± eliminuje niektóre kwestie techniczne i zwiêksza wydajno¶æ paneli s³onecznych do 30% (odbicia promieni s³onecznych od powierzchni wody).
Poniewa¿ wodór przechowywany jest g³êboko pod wod±, projekt eliminuje ryzyko wybuchu z racji odizolowania go od powietrza oraz bardzo dobrego wewnêtrznego i zewnêtrznego stosunku ci¶nieñ wzglêdem zbiorników. Oczywi¶cie nie stoi nic na przeszkodzie, aby transport pierwiastka odbywa³ siê na du¿e odleg³o¶ci poprzez sieæ ruroci±gów.
Wiele osób narzeka na niedoskona³o¶ci zwi±zane z technologiami pozyskiwania tego no¶nika. W prawdzie artyku³ ukazuje jedynie koncepcjê, która mo¿e mieæ nieokre¶lone na chwilê obecn± wady, ale jednak co¶ siê w tym kierunku dzieje. Naukowcy rozwijaj± w³asne zdolno¶ci i przy okazji zauwa¿aj±, ¿e projekty bezpo¶rednio “wspó³pracuj±ce” z natur± daj± szersze mo¿liwo¶ci i wy¿sz± efektywno¶æ.
Podpinam sie pod temat o wodorze:
Wodorowy prze³om?
Radziecki program badawczy zwi±zany z podbojem kosmosu mo¿e przyczyniæ siê do prze³omu w technologii przechowywania wodoru wykorzystywanego jako paliwo. Niemieccy i izraelscy naukowcy zaadaptowali rozwi±zania stosowane przez uczonych w ZSRR tak, by nadawa³y siê do zasilania laptopów czy samochodów.
Wszystko zaczê³o siê w 2005 roku, gdy do izraelskiego przedsiêbiorcy Mosze Sterna zg³osi³ siê rosyjski naukowiec Jewgienij Wielikow i opowiedzia³ mu o nowej technologii. Stern, który wcze¶niej nie mia³ do czynienia z alternatywnymi ¼ród³ami energii, tak bardzo uwierzy³ Rosjaninowi, ¿e jego szwajcarska firma C.En rozpoczê³a prace nad przystosowaniem radzieckich pomys³ów do czasów wspó³czesnych. Wszystko wskazuje na to, ¿e prace zakoñczy³y siê sukcesem, czego dowodem mo¿e byæ certyfikat bezpieczeñstwa, jaki przed trzema tygodniami wyda³ nowej technologii niemiecki Federalny Instytut Badañ i Testowania Materia³ów (BAM). BAM, na podstawie badañ trwaj±cych od lutego 2008 roku, orzek³, ¿e nowa metoda przechowywania jest bezpieczna.
Wodór jest trudno przechowywaæ, gdy¿ bardzo ³atwo wycieka on ze zbiorników, co grozi eksplozj±. C.En przystosowa³o opracowany w moskiewskim Instytucie Kurczatowa kapilarny system przechowywania wodoru. Izraelczycy proponuj± przechowywaæ go w wi±zkach cienkich niezwykle wytrzyma³ych szklanych rurek. Nazywaj± to macierz± kapilarn±. Macierz jest odporna na wycieki, a szk³o jest dwukrotnie l¿ejsze od stosowanych obecnie do przechowywania wodoru zbiorników ze stali. Jednocze¶nie macierz kapilarna ma trzykrotnie wiêksza pojemno¶æ. Jest przy tym tañsza od zbiornika stalowego.
Prototypowy zbiornik z wodorem ma sk³adaæ siê z obudowy, wewn±trz której bêdzie zamkniêtych kilka macierzy kapilarnych. Ka¿da z macierzy ma wymiary 20x20x80 centymetrówi sk³ada siê z rurek o ¶rednicy kilku mikronów. Jej pojemno¶æ to 32 litry, co wystarcza do zmieszczenia 1,4 kilograma wodoru przechowywanego pod ci¶nieniem 1200 atmosfer. Zbiornik ma pomie¶ciæ oko³o 5 macierzy, czyli 7 kg wodoru, a wiêc ilo¶æ wystarczaj±c± do przejechania oko³o 500 kilometrów. Po zatankowaniu do pe³na ma wa¿yæ oko³o 30 kilogramów. Na koñcu wylotu ze zbiornika ma znajdowaæ siê ogniwo paliwowe, które bêdzie produkowa³o pr±d z wodoru.
Eksperci s± zaskoczeni osi±gniêciami Izraelczyków. Mówi± jednak, ¿e je¶li macierz kapilarna wytrzyma silne zewnêtrzne ci¶nienie, to rzeczywi¶cie mo¿e nadawaæ siê do przechowywania paliwa dla pojazdów na wodór.
Firma C.En, która zosta³a za³o¿ona przez Sterna, zebra³a ju¿ 25 milionów dolarów od inwestorów z USA, Izraela, Rosji, Japonii, Korei Po³udniowej i W³och. G³ównym naukowcem w firmie jest profesor z Uniwersytetu Ben Guriona, Dan Eliezer, wybitny ekspert ds. przechowywania wodoru, by³y doradca NASA i US Air Force. Pocz±tkowo by³ on bardzo sceptyczny. Jednak w 2007 roku pojecha³ do Moskwy i po miesi±cu badañ nad rosyjsk± technologi± stwierdzi³, ¿e warto zainwestowaæ w ni± swój czas. Na czele firmy stoi sam Stern, a Jewgienij Wielikow zosta³ jej honorowym prezesem. Instytut Kurczatowa bêdzie otrzymywa³ op³aty licencyjne, jako autor oryginalnego pomys³u.
kopalniawiedzy.pl
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.pladminik.xlx.pl