Pogranicza
Najnowsze “ogniwa biopaliwowe”, produkuj± elektryczno¶æ ze zwyk³ego powietrza zaprawionego ma³± ilo¶ci± wodoru, oferuj±ce znacz±c± mo¿liwo¶æ jako niedrog± i odtwarzaln± alternatywê dla kosztownych, opartych na platynie ogniw paliwowych dominowa³y w dyskusji o „ekonomi wodoru” w przysz³o¶ci.
Badania zaprezentowano na 233 narodowym zje¼dzie American Chemistry Society
Fraser Armstrong opisa³, jak jego grupa badawcza w Oxford Uniwersity zbudowa³a ogniwo biopaliwowe z hydrogenazami – enzymami z bakterii, która w procesie metabolizmu utlenia wodór. Ogniwo sk³ada siê z dwóch elektrod pokrytych enzymami i umieszczonych w zbiorniku ze zwyk³ym powietrzem z 3% domieszk± wodoru.
Wodoru jest poni¿ej 4% - poziomu, powy¿ej którego wodór tworzy mieszaniny wybuchowe z powietrzem. Badania od pocz±tku zak³ada³y, ¿e jest mo¿liwe uzyskanie elektryczno¶ci przy tak niskim stê¿eniu wodoru w powietrzu – mówi Armstrong.
Prototypowa wersja ogniwa produkuje wystarczaj±c± ilo¶æ mocy do zasilenia zegarka rêcznego i innych elektronicznych urz±dzeñ. Armstrong przwiduje zaawansowan± wersjê ogniwa jako potencjalne ¼ród³o mocy dla szerokiego wachlarza innych elektronicznych urz±dzeñ, które nie wymagaj± du¿ej mocy.
„Technologia jest w stanie ogromnie siê rozwin±æ” – mówi Armstrong. „Jeste¶my na szczycie góry lodowej, z wa¿nymi skutkami dla przysz³o¶ci, ale to ci±gle ci±gle duzo do zrobienia zanim generacja ogniw paliwowych opartych o enzymy stanie siê komercyjnie op³acalna. Pomys³ na elektryczno¶æ z wodoru w powietrzu, u¿ywaj±c odpornych na tlen hydrogenaz jest nowy, chocia¿ inni naukowcy badali enzymy jako elektrokatalizatory przez lata. Wiêkszo¶æ hydrogenaz ma swoj± s³ab± stronê – nie s± odporne na choæby ¶lady tlenu, ale odporne na tlen hydrogenazy ewoluowa³y w kierunku odparcia ataku.”
Ogniwa biopaliwowe maj± liczne przewagi nad konwencjonalnymi ogniwami paliwowymi, urz±dzeniami, które zamieniaj± chemiczn± enrgiê zgromadzon± w paliwie w energiê elektryczn± bez spalenia, wyja¶ni³ Fraser. Wodorowe ogniwa paliwowe u¿ywaj± wodoru i tlenu a jedenym odpadowym produktem jest woda. Platyna jest najszerzej stosowanym katalizatorem w konwencjonalnych ogniwach paliwowych powoduj±c, ¿e te urz±dzenia jako alternatywne ¼ród³a energii s± drogie i maj± bardzo ograniczone wykorzystanie.
Zapasy tego pieknego metalu, platyny, s± ubogie, rosn± wiêc pytania o trwa³o¶æ (sens rozwoju, przyp. t³um.) technologii ogniw paliwowych opartych na tym metalu. Platyna jest dro¿sza ni¿ z³oto, ostatnio jej ceny zbli¿aj± siê do 1000$ za uncjê (31,1035 g). W dodatku katalizotory platynowe s± szybko zatruwane albo trac± aktywno¶æ pod wp³ywem tlenku wêgla, zawsze obecnego jako zanieczyszczenia w przemys³owo produkowanym wodorze. Tlenek wêgla mo¿na usun±æ, ale to tak¿e podnosi koszty konwencjonalnego ogniwa.
Armstrong zaznaczy³, ¿e naturalne hydrogenazy mog± byæ produkowane po niskich kosztach, a tlenek wêgla nie bêdzie problemem. Odk±d hydrogenazy s± odporne i chemiczne selektywne (katalizuj± tylko jedn± reakcjê, przyp. t³um) pracuj± w mieszance powietrza z wodorem i nie jest potrzebne stosowania drogich mebran oddzielaj±cych paliwo jak to ma miejsce w tradycyjnych ogniwach paliwowych. Ponadto hydrogenazy pracuj± z mniej wiêcej tak± sam± szybko¶ci± jak katalizatory oparte o platynê.
Ogniwa biopaliwowe u¿ywaj± enzymów Railstonia metallidurans, staro¿ytnej bakterii, jak mniemaj± uczeni pierwszej formy ¿ycia na Ziemi. Ewoluowa³a ona ok. 2,5 miliarda lat temu, gdy nie by³o tlenu w atmosferze i przetrwa³a metabolizuj±c wodór.
Jedna strona badañ Armstrona jest niezrozumia³a: jak hydrogenazy R. Metallidurans wykszta³ci³y umiejêtno¶æ walki z tlenem, gdy zmienia³a siê atmosfera Ziemi. To mog³oby sprawiæ, ¿e naukowcy nie byliby w stanie zastosowaæ chemii po aktywnej stronie cz±steczki enzymu – pracuj±cym koñcu cz±steczki- w ogniwach biopaliwowych, w których s± odporniejsze na tlen. W obecnej wersji ogniwa enzym nie jest zbytnio przwi±zany do elektrody i ogniwo pracuje tylko ok. 2 dni. Naukowcy badaj± tak¿e zastosowanie enzymów z innych gatunków.
----------------------------------------------
Mnie chyba jednak bardziej podoba siê pomys³ z bateriami cukrowymi, ma prêdzej szansê na realizacjê. Ale technologia rozwija siê tempie szybszym ni¿ zdajemy sobie z tego sprawê, wiêc zobaczymy czy to siê sprawdzi cz te¿ zostanie wyparte przez co¶ lepszego
Mnie te¿ bardziej spodoba³y sie cukrowe baterie, ale technologia pana Fraser Armstrong nie jest z³a, czyta³em ju¿ o niej wcze¶niej.
Badania nad ogniwami biopaliwowymi (enzymatic bio-fuel cell) prowadzi ju¿ dawno. Badania wsponsoruje chyba EPSRC.
tutaj mamy schemat ogniwa
a tutaj linki:
do SuperGen 5: BioFuelCells
http://www.biologicalfuelcells.org.uk/index.htmli strony zespo³u badawczego pana Fraser'a
http://www.chem.ox.ac.uk/icl/faagroup/bio.htmla tu nawet do osobistej strony Fraser's Amstrong'a:
http://www.chem.ox.ac.uk/researchguide/faarmstrong.html
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.pladminik.xlx.pl