VA / Adultnapper - Automatique 2.0 

Pogranicza




Druga kompilacja labela prowadzonego przez Steve'a Buga. Muzyczna wizja tego¿ pana jest fanom klubowej muzy mniej wiêcej znana. Minimalowo, tanecznie, mechanicznie, ale bywa, ¿e i romantycznie. Dobry pocz±tek to podstawa. Tu zaczynaj± Pole z remiksem „Miss You” Trentemollera i Gui Boratto w duecie z Martinem Eyererem w „The Beach”. Ten tandem to zreszt± g³ówni bohaterowi ca³ej sk³adanki. Oba numery (drugi nosi tytu³ „The Island”) epatuj± smutkiem, naznaczone s± refleksj± i quasi-chopinowskim romantyzmem, a ich melodyjne, nastrojowe refreny to prawdziwe minimalowe sztosy. Kilku innych twórców te¿ zaprezentowa³o tu po dwie kompozycje. Martinez postawi³ na zakrêcony bas i sprawi³ wra¿enie lepsze ni¿ na autorskiej p³ycie. Robert Babicz – w kratkê: „Dark Flowers” lepsze od „Spiral Boogie”.

Za dobór utworów i miks ca³o¶ci odpowiada Adultnapper, który w³o¿y³ tu a¿ cztery swoje produkcje. Trochê za du¿o tej autopromocji, tym bardziej, ¿e - jak na mój gust - ze wszystkich broni siê zaledwie zremiksowany przez niego numer Alexiego Delano. Owszem „Juror No. 9” brzmi dobrze i przyjemnie wkrêca siê w ucho, ale tu z kolei za remiksersk± obróbkê odpowiada znany z Minus Geiser.
„Audiomatique 2.0” nie nale¿y do p³yt, które ³ami± kanony czy wyznaczaj± trendy. Pokazuje jednak wyra¼nie, ¿e przysz³o¶æ minimalu nale¿y do romantycznych kompaktowców, takich jak Gui Boratto.


Co¶ s³ysza³em o tym panu,ale o p³ytce jeszcze nie!!!
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • adminik.xlx.pl