Pogranicza

Polarnicy uwaaj, e Ocean Arktyczny moe by wolny od lodu i otwarty dla eglugi w porach letnich ju w cigu mniej ni dziesiciu lat - podaje serwis BBC.

"To jest tak jak czowiek zdejmujcy pokryw z pnocnej czci planety" - powiedzia profesor Peter Wadhams z Uniwersytetu Cambridge, ktry od lat 60-tych prowadzi badania nad arktycznym lodem. Naukowiec opowiada o odkryciach Catlin Arctic Survey, ekspedycji, ktra przemierzya 435 km lodu na pocztku tego roku.

Catlin Arctic Survey jest midzynarodowym projektem badawczym prowadzonym przez grup polarnikw i szereg instytucji badawczych. Jego celem jest dokadne zmierzenie, jak dugo przetrwa pokrywa lodowa Oceanu Arktycznego.

Zesp badaczy, pod kierownictwem znanego brytyjskiego odkrywcy Pena Hadowa, odkry, e rednia grubo kry wynosia 1,8 m - co jest typowe dla tak zwanego lodu "pierwszorocznego" (ld biay). Uformowa si on podczas poprzedniej zimy i najszybciej ulega topnieniu.

Badacze spodziewali si, e na pnocy Kanady znajd obszary starszego "wieloletniego" lodu, ktry jest grubszy i bardziej sprysty. Stary ld ma zazwyczaj grubo 3 m i wicej. Jest to ld, ktry przetrwa co najmniej dwa sezony letniego topnienia. Way lodowe s na nim jeszcze bardziej wygadzone ni w lodzie dwuletnim. Ld ten prawie nie zawiera soli; w miejscach goych jest zwykle koloru niebieskiego. W wyniku topnienia tworz si na nim due, nieregularne, poczone z sob kaue oraz dobrze rozwinity system drenaowy.



Naukowcy stwierdzili, e rednia grubo tego lodu wynosi 4,8 m, zaliczajc grzbiety powstae z poamanego lodu i wypitrzonego wskutek parcia.

Prof. Wadhams uwaa, e dane zebrane w trakcie ekspedycji potwierdzaj nowy pogld -oparty o sezonowe zmiany zasigu i gruboci lodu, zmiany temperatury, wiatrw a szczeglnie skadu lodu - e nie bdzie lodu w Arktyce.

Naukowiec, do krtkoterminowych korzyci wynikajcych z topnienia lodu, zalicza: eglug i atwiejszy dostp do pokadw gazu i ropy. Jednak w duszym terminie, utrata staego elementu planety grozi ryzykiem przyspieszenia efektu cieplarnianego, ktre zmienia typy cyrkulacji w oceanach i atmosferze oraz ma nieznany wpyw na ekosystemy z powodu zakwaszenia wody - mwi prof. Wadhams.

Pen Hadow i jego wsppracownicy: Ann Daniels oraz Martin Hartley przetrwali od 1 marca do 7 maja w trudnych warunkach pogodowych przy chodnym wietrze, na godowych racjach ywnociowych z powodu odwoania 70 lotw zaopatrzeniowych dla zespou.

Ocean Arktyczny to najmniejszy i najpytszy ocean na Ziemi. Rozciga si wok bieguna pnocnego w Arktyce. Arktyka jest gwnym rdem zimnego powietrza nieustannie przemieszczajcego si w kierunku rwnika. W rednich szerokociach geograficznych spotyka si ono z cieplejszymi masami powietrza. W wyszych szerokociach geograficznych strefy klimatw umiarkowanych utrzymuje si front polarny, czcy szereg niw wdrujcych z zachodu, ktry powoduje opady deszczu lub niegu.

[PAP Nauka]


Arktyka ma duy potencja do zmiany klimatu Ziemi

Ldy i wody Arktyki pochaniaj ponad 25 proc. dwutlenku wgla znajdujcego si w atmosferze Ziemi - szacuj ekolodzy w raporcie opublikowanym w pimie "Ecological Monographs" podaje internetowy serwis "Science Daily".

Wedug ostatnich prognoz dotyczcych globalnego ocieplenia pochanianie dwutlenku wgla w Arktyce moe by zredukowane lub wrcz zaniknie z powodu przyspieszenia ocieplania si klimatu.

W swojej pracy David McGuire i jego koledzy z amerykaskiej agencji naukowo-badawczej Geological Survey oraz Uniwersytetu Alaski w Fairbanks, wskazali, e Arktyka bya swego rodzaju zlewem pochaniajcym dwutlenek wgla od czasw ostatniej epoki lodowcowej. rednio Arktyka pochania 10-15 proc. pierwiastka wgla. Jednak szybki postp zmian klimatu w Arktyce moe ten zlew zlikwidowa, a z Arktyki uczyni rdo produkcji dwutlenku wgla.

Wgiel generalnie przenika do oceanw i ldu Arktyki z atmosfery i w duej mierze gromadzi si w wiecznej zmarzlinie. Niezwykle aktywna gleba, wieczna zmarzlina nie rozkada wgla zawartego w niej, dlatego te jest on zamknity jak w puapce. Zimne warunki na powierzchni spowalniay take tempo rozkadu zwizkw organicznych, pozwalajc na akumulacj wgla w ilociach przekraczajcych poziom jego uwalniania si - mwi McGuire.



Jednak trend ocieplenia moe zmieni ten stan. Cieplejsze temperatury mog przyspieszy tempo rozkadu na powierzchni, uwalniajc wicej wgla do atmosfery.

Naukowiec dodaje, e obawy wzbudza te to, e wieczna zmarzlina zacza rozmarza. Nastpuje rozkad zwizkw i erozja poprzednio zmroonej gleby. Te zmiany mog odmieni historyczn rol Arktyki jako miejsca pochaniania dla dwutlenku wgla.

"W krtkim czasie wysze temperatury uatwi rozkad wgla w Arktyce i wraz z topnieniem wiecznej zmarzliny dwutlenek wgla bdzie bardziej dostpny dla procesu rozkadu" - mwi McGuire.

Dodaje, e w cigu kilku dziesicioleci rozmraanie wiecznej zmarzliny moe take wywoa efekt przesiknicia ldu Arktyki wod, co pobudzi aktywno organizmw produkujcych metan.

Obecnie Arktyka jest istotnym rdem metanu; 50 milionw ton metrycznych metanu jest uwalnianych rocznie, w porwnaniu z 400 milionami ton metrycznych dwutlenku wgla, ktry Arktyka rocznie wchania. Jednak metan jest bardzo wydajnym gazem cieplarnianym - okoo 23 razy efektywniejszym od dwutlenku wgla. Jeli uwalnianie arktycznego metanu nabierze przyspieszenia, to globalne ocieplenie moe postpowa jeszcze szybciej.

W swojej pracy naukowcy podkrelaj, e nie ma pewnoci jaka bdzie reakcja Arktyki na zmiany klimatu. Ocieplenie moe na przykad powodowa wyduenie okresw wegetacji, co wesprze fotosyntez rolin, a substratem fotosyntezy jest dwutlenek wgla. Z drugiej jednak strony postpujce wysychanie ldu moe przeciwdziaa intensywnemu wzrostowi rolin - zaznaczaj naukowcy. McGuire twierdzi, e tylko szczegowe badania specyfiki regionu mog rozstrzygn, ktre obszary zostan dotknite zmianami klimatu.

PAP Nauka
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • adminik.xlx.pl