[2-5.07.2009]Heineken Open'er Festiwal@Gdynia 

Pogranicza



Dzisiaj poznali¶my kolejnych artystów tegorocznego Heineken Open’er Festival. Ale to jeszcze nie wszystkie gwiazdy. Organizatorzy maj± jeszcze parê asów w rêkawie specjalnie dla nas. Mo¿emy siê spodziewaæ jeszcze, kolejnych gwiazd ¶wiatowego formatu.
W zesz³ym tygodniu, po piêciu latach oczekiwania pojawi³a siê ich nowa, ¶wietna p³yta i od razu sta³a siê numerem jeden sprzeda¿y w Wielkiej Brytanii. To najlepszy moment, aby po raz pierwszy na Open’erze pojawili siê legendarni i zjawiskowi The Prodigy! A do tego dwie muzyczne pere³ki - Emiliana Torrini i Fat Freddy’s Drop.

Do line up`u Heineken Open’er Festival 2009 dopisujemy trzy gwiazdy:

The Prodigy
Emiliana Torrini
Fat Freddy’s Drop

The Prodigy

The Prodigy to jeden z tych zespo³ów, które zmieni³y bieg historii i na zawsze wpisa³y siê w kanon najwa¿niejszych twórców muzyki. To dziêki nim brzmienia grane do tej pory jedynie w klubach i na niezale¿nych imprezach sta³y siê popularne na ca³ym ¶wiecie, czego dowodem jest ponad 16 milionów sprzedanych p³yt oraz liczne nominacje do wszystkich mo¿liwych nagród z Grammy Awards na czele. Uwielbienie fanów zdobyli niesamowicie dynamiczn± muzyk± ³±cz±c± ostre taneczne rytmy jungle i techno z elementami rocka, a niekiedy nawet punku, jak równie¿ ekscentrycznym wygl±dem i zachowaniem. Teraz The Prodigy powrócili z d³ugo oczekiwanym, pi±tym albumem studyjnym pt. „Invaders Must Die”, który od razu wspi±³ siê na pierwsze miejsce sprzeda¿y p³yt w Wielkiej Brytanii. Uwielbiani przez polsk± publiczno¶æ, znani s± z niezwykle ekspresyjnych i dopracowanych wystêpów na ¿ywo, podczas których materia³ zawarty na p³ytach jest jeszcze mocniejszy, bardziej taneczny i wyrazisty. Q Magazine zaliczy³ The Prodigy do „50 zespo³ów, które musisz zobaczyæ przed ¶mierci±”. Za³o¿ycielem i liderem formacji jest Liam Howlett, to on odpowiada za brzmienie The Prodigy. Pierwszy sukces przyszed³ w 1991 roku, wraz z wydaniem singla „Charly”. Utwór przeznaczony na imprezy rave’owe trafi³ na trzecie miejsce na brytyjskiej li¶cie przebojów. Wkrótce potem The Prodigy wyda³o debiutancki album pt. „Experience”, zawieraj±cy utwory - kamienie milowe muzyki tanecznej, takie jak „Out Of Space”, „Everybody In The Place”, czy „Fire”.
W 1994 roku zespó³ przebi³ sukces pierwszej p³yty kolejnym wydawnictwem pt. „Music For Jilted Generation”. Album od razu trafi³ na pierwsze miejsce sprzeda¿y, a single „Voodoo People”, „Poison”, czy „No Good (Start the Dance)” zdoby³y olbrzymi± popularno¶æ tak w klubach, jak i w stacjach muzycznych. „Music For Jilted Generation” by³ wielokrotnie zaliczany do najlepszych albumów wszechczasów w g³osowaniach presti¿owych magazynów muzycznych takich jak Spin, NME, czy Q Magazine.
Kiedy wydawa³o siê, ¿e nie mog± ju¿ przebiæ dotychczasowych dokonañ, trzy lata pó¼niej The Prodigy wydali kolejny album „The Fat Of The Land”, zawieraj±cy single „Firestarter”, „Breathe” i „Smack My Bitch Up”. Nawet dosyæ odporna na muzykê taneczn± publiczno¶æ amerykañska da³a siê porwaæ szalonym rytmom The Prodigy. Album zadebiutowa³ na pierwszym miejscu listy Billboard 200, a w Wielkiej Brytanii pobi³ rekordy prêdko¶ci sprzeda¿y. Spin i Melody Maker og³osi³y „The Fat Of The Land” albumem roku. Przebojowe kompozycje dziêki teledyskom zyska³y dosyæ kontrowersyjn± oprawê wizualn±, co tylko zwiêkszy³o zainteresowanie publiczno¶ci i mediów. Czwarty album studyjny formacji to „Always Outnumbered, Never Outgunned”.
Na pi±t± p³ytê Liam Howlett, Keith Flint i Maxim kazali czekaæ fanom piêæ lat, ale op³aca³o siê. P³yta „Invaders Must Die” w chwilê trafi³a na pierwsze miejsce sprzeda¿y na Wyspach. Sukcesu mo¿na upatrywaæ przede wszystkim w tym, ¿e The Prodigy pozostali wierni swojej stylistyce, udowadniaj±c, ¿e to w³a¶nie oni wyznaczaj± kierunki w muzyce tanecznej i mimo tylu lat spêdzonych na scenie, nadal potrafi± nagrywaæ energiczne i pe³ne witalno¶ci d¼wiêki.

Emiliana Torrini

Emiliana Torrini dziêki dosyæ wyj±tkowemu pochodzeniu (matka Islandka, ojciec W³och) ³±czy w sobie ciep³o, kobieco¶æ i w³osk± elegancjê wraz z bezbrze¿nym smutkiem kojarzonym tak silnie z Islandi±. Nastrojowe i delikatne kompozycje po³±czone z osobistymi tekstami z dnia na dzieñ przysparzaj± Emilianie coraz wiêcej fanów. Tak utalentowanej wokalistki nie mo¿e zabrakn±æ podczas Open’er Festival. Miêdzynarodowa kariera Emiliany Torrini rozpoczê³a siê w roku 1999, kiedy wyszed³ jej album „Love in the Time of Science”. Wkrótce potem twórcy „W³adcy Pier¶cieni” poprosili Emilianê o wykonanie na potrzeby filmu pie¶ni „Gollum’s Song”, a waszyngtoñscy mistrzowie muzyki lounge - Thievery Corporation jako utwór otwieraj±cy ich album umie¶cili kompozycjê „Heaven’s Gonna Burn Your Eyes” z go¶cinnym udzia³em Torrini. Ma ona zreszt± szczê¶cie do niezwyk³ych kolaboracji – jest m.in. wspó³autork± kilku piosenek Kylie Minogue. Kolejny album pt. „Fischerman’s Woman” to jeden z najbardziej zapadaj±cych w pamiêæ albumów 2005 roku. Akustyczna, przepe³niona smutkiem, oszczêdna w ¶rodkach, bardzo kameralna p³yta zwróci³a uwagê krytyków i publiczno¶ci.
Wydany w zesz³ym roku album Emiliany pt. „Me and Armini” to kolejny krok w stronê wiêkszej rozpoznawalno¶ci. P³yta odbi³a siê szerokim echem w¶ród poszukuj±cych ambitnych brzmieñ, zbieraj±c ¶wietne recenzje. Pozostaj±c wierna swojemu w³asnemu ujmuj±cemu stylowi, lewituj±c miêdzy folkiem, akustycznym rockiem i popem, Emiliana doda³a odrobinê mocniejsze brzmienia, a momentami pojawia siê tu nawet reggae’owa pulsacja. Nad wszystkim tym unosi siê intryguj±cy g³os Torrini, którego s³uchacz nie jest w stanie zapomnieæ. Warto zaznaczyæ, ¿e sta³ym wspó³pracownikiem i wspó³autorem kompozycji Emiliany Torrini jest Dan Carey, odpowiedzialny m.in. za brzmienie najnowszego albumu Franz Ferdinand, maj±cy tak¿e na koncie wspó³pracê m.in. z Lily Allen i Hot Chip.
Tego lata Emiliana ze swoj± twórczo¶ci± rusza na podbój najwiêkszych europejskich festiwali: Glastonbury, Rock Werchter i Heineken Open’er Festival

Fat Freddy’s Drop

Fat Freddy’s Drop w piêknym stylu prze³amuj± stereotyp, mówi±cy o tym, ¿e dobra muzyka reggae mo¿e pochodziæ jedynie z Jamajki, co zreszt± Gentleman udowodni³ ju¿ swoim ¶wietnym koncertem na scenie World w zesz³ym roku. Siedmioosobowa formacja pochodzi chyba z jednego z najdalej po³o¿onych od Gdyni zak±tków Ziemi – Wellington w Nowej Zelandii. Od wydania pierwszej p³yty w presti¿owej wytwórni Sonar Kollektiv, dziêki wsparciu takich postaci jak Gilles Peterson, czy Jazzanova, w krótkim czasie podbili serca wszystkich pasjonatów muzyki w Europie, a w swoim rodzinnym kraju zostali obsypani nagrodami. Ich wystêpy na ¿ywo to hipnotyczne improwizacje ³±cz±ce w sobie reggae, dub, soul, funk i muzykê elektroniczn±, a ¿aden koncert nigdy nie jest podobny do poprzedniego. Zespó³ zosta³ za³o¿ony w 1999 roku. Wydany w 2002 roku singiel „Midnight Marauders” zwróci³ uwagê muzycznego ¶wiata na nowozelandzki fenomen, zyskuj±c niezwykle przychylne recenzje czo³owych did¿ejów i prezenterów radiowych z Gillesem Petersonem na czele. Kolejne single takie jak „Hope”, czy „Ernie” tylko podgrzewa³y atmosferê przed wydaniem d³ugograj±cego albumu, jednak Fitchie i koledzy dosyæ d³ugo opierali siê presji.
W 2005 ¶wiat³o dzienne ujrza³ debiutancki, studyjny album pt. „Based On A True Story”. W Nowej Zelandii sta³ siê pierwszym albumem dystrybuowanym niezale¿nie, który trafi³ na pierwsze miejsce listy sprzeda¿y (i utrzymywa³ siê na nim przez 11 tygodni), pokrywaj±c siê o¶miokrotnie platyn±, a pochodz±cy z niego singiel „Wandering Eye” by³ najczê¶ciej granym utworem w nowozelandzkich stacjach radiowych. Dziêki pozytywnym wibracjom, ciep³emu brzmieniu i chwytliwym, lecz niebanalnym melodiom Fat Freddy’s Drop zostali przyjêci z entuzjazmem na ca³ym ¶wiecie. „Based On A True Story” zdoby³o m.in. tytu³ p³yty roku w corocznym g³osowaniu Radio 1 Gilles Peterson Worldwide Music Awards, a zespó³ ruszy³ w niemal trzyletni± trasê.
Obdarzony przepiêknym g³osem Joe Dukie od momentu wydania albumu by³ chyba jednym z czê¶ciej zapraszanych do wspó³pracy wokalistów z krêgów soul i reggae, a ¿adne wydawnictwo sygnowane mark± Sonar Kollektiv nie mog³o obej¶æ siê bez jego go¶cinnego wystêpu. Po trzech latach pracy nad nowym materia³em Fat Freddy’s Drop s± wreszcie gotowi, aby wydaæ nowy album i zaprezentowaæ go publiczno¶ci w sposób, w jaki potrafi± to zrobiæ najlepiej – na koncercie.


Na Festiwalu coraz wiecej artystow z brytyjskiego rocka i pop rocka ...

Gwiazdy klubowe czy muzyki elektronicznej raczej nie bardzo w tym roku
Prodigy ciekawa propozycja, a dalej... hmmmm??
Oj,Prodigy,tak!!! Na Creamfields life wymietli!!!


OMG Prodigy! News dnia!
Lista artystów Heineken Open'er Festival 2009.

Arctic Monkeys
Basement Jaxx
Buraka Som Sistema
Crystal Castles
Duffy
Emiliana Torrini
Faith No More
Fat Freddy's Drop
Gossip
Hjaltalín
Kings Of Leon
Late of the Pier
Lily Allen
M83
Madness
Moby
Pendulum
Placebo
Priscilla Ahn
Santigold
Speed Caravan
The Kooks
The Prodigy
The Ting Tings
White Lies
Q-Tip
Moja opinia o tym festiwalu sie nie zmienila Uwazam ze organizatorzy chca go upodobnic do komercyjnych brytyjskich eventow ... Nie uwazam ze line - up jest zly czy cos w tym stylu ... ale koncepcja sie zmienila i to bardzo od kilku lat i przynajmniej dla mnie renoma festiwalu spadla
Takich artystów,jak:The Prodigy,Placebo,Pendulum,Moby,Kings Of Leon,Faith No More,Duffy,Basement Jaxx,Arctic Monkeys........nie mo¿na przeoczyæ!!! Nie mia³em okazji jeszcze nigdy zobaczyæ,jak wygl±da ten festiwal i byæ jego uczestnikiem,jako¶ mnie do niego nie ci±gnie!!! ........Ale przecie¿ "nidgy,nie mów nigdy".......... je¿eli jeszcze idea festiwalu potrwa kilka lat,to mo¿e za 2-3latka wybiorê siê na niego,tak z ciekawo¶ci!!!
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • adminik.xlx.pl