Pogranicza
Ostatnio co¶ mnie nasz³o, ¿eby zrobiæ próbê trommera. Mam tak czasami :)
Przygotowa³em sobie wszystko. Przeprowadzi³em najpierw z cukrem. Po rozpoczêciu ogrzewania zawarto¶æ probówki zrobi³a siê czarna.
Nastêpnie m±ka - to samo.
Wzi±³em wiêc czyst± glukozê z apteki, ¿eby sprawdziæ, czy wszystko robiê dobrze. Zawarto¶æ probówki od razu sta³a siê br±zowa/pomarañczowa jak tylko rozpocz±³em ogrzewanie.
Domy¶li³em siê, ¿e do ¶rodowisk 1 i 2 nale¿y wprowadziæ jaki¶ enzym. Tylko jaki? :) Napluæ do probówki i odstawiæ, czy mo¿e trochê HCl?
Z tego co mam w ksi±zce wynika, ¿e dla saharozy i skrobi wynik jest na minus :P
Próbowa³e¶ ogrzewaæ probówkê w ³a¼ni wodnej? Mo¿e to chodzi o zbyt du¿± skokowo¶æ temperatury i siê spala :P Tak tylko teoretyzuje bo na oczy nie widzia³em jednej reakcji - a¿ wstyd siê przyznaæ. Tak to ju¿ jest w wiejskich szko³ach :(
Tak, do sacharozy dajesz kilka kropel HCL i przez chwile gotujesz to w probowce;) Sacharoza shydrolizuje nam, na glukoze i fruktoze, Glukoza jak wiadomo zawiera grupe aldehydowa, wiec juz po hydrolizie cukier daje nam pozytywny wynik:) Acha po przegotowoaniu r-ru sacharoza HCL resztki HCL najlepiej zneutralizowac zasada sodowa do odczynu obojetnego:)
w reakcji Trommera wynik pozytywny daje cukier redukujacy, to znaczy zawieraj±cy grupê aldehydow±, grupy karbonylowej, ulegaj±cej enolizacji lub wolnego hydroksylu glikozydowego
w cz±steczce sacharozy do utworzenia wi±zania glikozydowego zaanga¿owane s± oba anomeryczne hydroksyle, nie zajdzie zatem mutarotacja, nie otworzy sie ¿aden z pier¶cieni i reakcja Trommera nie zajdzie
Skrobia zawarta w m±ce to polisacharyd, którego jeden ³añcuch sk³ada siê z kilkuset lub kilku tysiêcy reszt glukozowych. Zdolno¶æ otwierania pier¶cienia ma tylko ostatnia reszta glukozowa, ale wobec wielko¶ci ca³ej cz±steczki prkatycznie nie ma to ¿adnego znaczenia, nie ma wp³ywu na jej w³a¶ciwo¶ci. Dlatego te¿ skrobia nie wykazuje w³a¶ciwo¶ci redukuj±cych. Skrobia ogrzewana z roztworami mocnych kwasów ulega hydrolizie. Najpierw skrobia rozpada siê na krótsze kawa³ki zwane dekstrynami, pó¼niej na dwucukier – maltozê, a w etapie koñcowym na glukozê. Glukoza jak równie¿ maltoza wykazuj± w³a¶ciwo¶ci redukcyjne, dlatego skrobia poddana hydrolizie ulega próbie Trommera. Identyczny proces hydrolizy skrobi zachodzi pod wp³ywem ¶liny, a dok³adnie enzymów w niej zawartych, g³ównie ptialiny. swoj± drog±: to by³oby nawet ciekawe do¶wiadczenie: hydroliza zaplutego cukru ;) mo¿naby okresliæ, ile sliny potrzeba na zhydrolizowanie np 100 mg cukru
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.pladminik.xlx.pl